Reacties op boek "De opluchting"

Beste meneer Geurtz,

Graag wil ik u deelgenoot maken van het volgende.

Vandaag, 1 juli 2023, heb ik mijn besluit genomen om uit de verslaving van het roken te stappen. Vanmorgen in alle vroegte heb ik mijn brief aan de toekomst geschreven. De brief heb ik in het boek gestoken, bij het hoofdstuk ‘poging of besluit’. Samen met het laatste pakje en daarin mijn laatste sigaret, heb het verpakt tot een cadeau aan mijzelf.

Stoppen met verslaafd zijn is voor een mij een lang proces geweest. Ik heb geen makkelijke kindertijd en jeugd gehad. Ik ben opgegroeid in een sektarische gemeenschap en ben zeer onveilig gehecht. Dit draag ik nog steeds met mij mee en tekent veel van mijn leven en relatie(s). 5 jaar geleden maakte ik daar bovenop een complexe echtscheiding door. Ik sliep nauwelijks meer en leefde zeer ongezond. U kunt zich wellicht voorstellen dat een en ander in mijn leven heeft geleid tot diepgewortelde verlatingsangst. Dit draag ik met mij mee en hiervoor krijg ik hulp. Makkelijk is dit niet, maar wel heel leerzaam.

Mijn rookverslaving intensiveerde enorm in de periode na mijn echtscheiding. Sindsdien heb ik vele pogingen gedaan om te stoppen. Nooit eerder ben ik echter tot het besluit gekomen waar ik nu al weken naar toe heb gewerkt. Ik heb eerst uw boek gelezen De verslaving voorbij. Toen heb ik uw boek gelezen De opluchting. Ik merkte aan mezelf dat het hoofdstuk ‘poging of besluit’ heel veel herkenning opleverde. Net als overigens alle andere zaken die ik las in de twee boeken. Het heeft me geleerd de illusies die een verslaving in stand houdt te begrijpen. Ik voel me enorm opgelucht dat ik deze stap nu heb gezet en gewoonweg niet meer hoef te roken. Ik ben natuurlijk best een beetje angstig. Wat als….. Maar, ik heb in uw boek gelezen hoe met deze angsten om te gaan. Ik heb in de brief aan mezelf geschreven dat de gedachte aan roken helemaal niet erg is. Dat het goed is om daartegen niet te vechten, maar er juist van te genieten, omdat ik nu vrij ben en niet meer hoef te roken. De herinnering eraan is een herinnering aan een geketend bestaan. De angsten die ik heb als ik rook zijn enorm. De psychische en fysieke gevolgen ook. Het gevoel van deze gevolgen en angsten gevrijd te zijn is inderdaad een hele grote opluchting.

Ik wil u nog zeggen dat ik het besluit heb genomen, juist voorafgaand aan een weekend waarin ik normaliter veel zou roken. Het wordt heerlijk weer, in de stad waar ik woon (Amersfoort), is dit weekend een groot Salsa festival, waarvan mijn vriendin en ik erg houden (we dansen graag samen), veel terras, etc. Ik was deze week van plan om aanstaande maandag ‘mijn besluit’ door te voeren. Maar ik bedacht me toen ik er vannacht over lag na te denken, dat dat nu precies de illusie is. Het beste moment om te stoppen is NU. En het besluit heb ik eigenlijk allang genomen. Ik werd nog gehinderd door de laatste stuiptrekkingen van angst en illusie, maar toen ik vanmorgen de brief aan mijzelf schreef, bedacht ik me: waarom niet nu? Waarom niet het grootste en mooiste cadeau aan jezelf direct geven? Dus dat heb ik gedaan. Ik bewaar het op een goede plek en lees alles nog eens rustig door als het moeilijk wordt. Ik heb dan mijn brief en uw boek. Daarnaast vond ik het mooi om mijn besluit te onderstrepen met deze mail aan u. Niet als stok achter de deur want ik ben me de afgelopen jaren heel goed gaan realiseren dat er geen stok achter de deur bestaat. De enige motivatie om echt helemaal te stoppen en uit de ketens van verslaving te breken, zit in mij. De enige die het besluit kan nemen ben ik zelf. Niemand kan me daar uiteindelijk bij helpen en externe stimulansen bestaan niet. Dit schrijvend, realiseer ik me dat dit moment, dit besluit, zo anders voelt dan alle voorgaande pogingen.

Meneer Geurtz, ik wil u heel hartelijk bedanken voor de wijsheden en inzichten die ik mocht opdoen in uw boeken. Ik heb voor mijn vakantie straks naar Griekenland uw boeken over de Liefde en over gedachten besteld. Ik zie ernaar uit om verder van uw inzichten te leren.

Ik wens u het allerbeste toe.

Met vriendelijke groet,

Berend

Beste Jan,

Ik was zwaar verslaafd aan roken en dat al 45 jaar lang. De gedachte om ooit te moeten stoppen maakte mij angstig. Totdat ik om gezondheidsredenen een goede motivatie had om te stoppen. Alle zelf hulp boeken in het Nederlands geschreven, heb ik opgehaald uit de bieb. Er was er niet 1 die echt bij mij binnenkwam. Meerdere keren gehoord over jouw boek en vind 13 euro wel een oké bedrag om eens te investeren. Ik geloofde er niks van dat ik zonder sigaret kon leven.
En toch is het gelukt, nu al bijna 2 jaar.
In tegenstelling tot andere reacties op je boek heb ik het heel zwaar gehad met depressieve dagen en geen levenslust. Ik heb doorgezet en ja het ging steeds een klein beetje beter. Niet toegeven en je inspirerende bemoedigende teksten lezen maakte dat ik niet meer naar de sigaret greep. Wat geweldig dat het gelukt is, met deze positieve deprogrammeer methode en heb meerderen ook maar getipt over je boek. Je wordt helemaal losgekoppeld van de verslaving ongelooflijk maar waar. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe blij maar ook trots ik ben.
Jij begrijpt hoe het zit en wat men nodig heeft om te stoppen.

Chapeau! Dank!

Hartelijke groet Fenny

Beste Jan,

Ik wil u via deze weg bedanken voor mijn opluchting. Ik heb uw confronterende, maar zo hulpvolle boek 'De opluchting' gelezen en ik ben sinds 3 weken gestopt met mijn ellendige rookverslaving.
Geen last, geen moeite, geen trek, maar alleen maar zo vreselijk blij dat ik van deze stomme verslaving af ben.
Het is natuurlijk nog maar kort, maar ik weet gewoon dat het helemaal goed gaat komen met mij.

Ik moest u gewoon even bedanken, dus nogmaals heel erg bedankt.
Met vriendelijke groet,

Saskia (Gestopt na 9 jaar verslaving)

Geachte heer Geurtz,
Vorige week las ik uw boek 'de Opluchting'. Nu lees ik 'de Verslaving Voorbij'. Na talloze methodes om te kunnen stoppen met roken ben ik na het lezen van de Opluchting 'uit mijn verslaving' gestapt. Hoe het kan, kan het maar ik ben blij verrast en toch ook wel verbaasd. Ik was eigenlijk 'fan' van Allen Carr omdat zijn training mij ooit van het roken afhielp. Helaas (zoals hij ooit schreef) ben je gemakkelijk een niet-roker maar ook zo weer een roker...
Na het lezen van de Opluchting kwam ik ook tot de conclusie dat dit boek inderdaad een soort vervolg was op de Easy Way van Allen Carr, zoals u zelf schreef. Ik heb werkelijk geen idee hoe het komt dat ik gewoon geen behoefte heb aan roken, aan een verslaving, ook niet als ik een rotbui heb. Het is er gewoon niet meer! Hartelijk dank hiervoor. U heeft vast al heel veel berichten ontvangen over dit boek. Toch wil ik u dit laten weten omdat het dus nog steeds actueel is.
Hartelijke groet,
Angelique

Beste meneer Geurtz,
Vandaag ben ik een maand gestopt met roken. Na het lezen van uw boek ben ik van de ene op de andere dag gestopt met roken, na zes jaar, en eigenlijk zonder enkele moeite, alsof ik nooit verslaafd was. Natuurlijk heb ik heel soms nog trek in een sigaret, maar dan lees ik een stukje uit de opluchting en is deze trek bijna meteen weer weg.
Heel erg bedankt, ik had zelf al verschillende pogingen gewaagd zonder succes, en voor het eerst heb ik het gevoel dat ik echt vrij ben van de verslaving, en wat een opluchting is dat!!!!
Met vriendelijke groet,
Claudia

Beste Jan,
Ik heb uw boek gelezen en ik moet zeggen dat het een positief indruk op mij heeft gemaakt en achtergelaten. Ben al meer dan 3 weken clean (ja roken bevuilt).
Uw boek raakt de essentie van de (rook)verslaving. Er staan tal van inzichten die zo uniek, herkenbaar en geest verruimend zijn dat het in mijn hoofd is gaan blijven hangen (ook in die moeilijke momenten van het gemis naar een sigaret).
Toen ik aan uw boek begon was ik al 1 week een ex-roker. Uw boek heeft mij enorm geholpen om dat vast te houden en niet meer de oer fout te maken -die ik al 20 jaar herhaal- namelijk stoppen met roken en weer na een week of 3 het roken weer hervatten.
Kortom uw boek schetst De ultieme methode om van het roken definitief geholpen te worden en je geest en leven weer de baas te zijn.
Hoogachtend
Tari

Goedemorgen meneer Geurtz,
Mijn naam is Jeanice en ongeveer 5 maanden geleden ben ik gestopt met roken met behulp van uw boek “de opluchting”. Mijn partner was nog niet toe aan deze zoveelste stoppoging en rookt nog steeds. Deze keer was het voor mij echter anders. Ik had, met behulp van het boek, besloten geen verslaafde meer te zijn. En afgezien van af en toe een moeilijk momentje ben ik sindsdien volledig vrij van de dwangmatigheid van het roken.
Wat een opluchting! :))
Het eerste boek wat ik van u las was het einde van de opvoeding waarna er meerdere volgden. Ik heb geen idee of deze mail ook daadwerkelijk bij u terecht komt meneer Geurtz, maar ik wil u bedanken voor het schrijven van deze boeken. Ik kan het moeilijk onder woorden brengen maar uw boeken waren het begin van iets fantastisch. Hoe ik nu in het leven sta, de kijk op de wereld waar ik deel van uitmaak. De rust, liefde en vrede die ik sindsdien gevonden heb. Mijn dank is groot.
Hartelijke groet,
Jeanice

Beste Jan,
Hier even een klein berichtje om je te bedanken voor je boek De Opluchting, want ik realiseer me vandaag maar weer eens wat een mooie impact dat heeft gehad op mijn leven. Vijf jaar geleden stopte ik met succes met roken na het lezen van jouw boekje (dat hielp me inderdaad over de angst heen om nooit meer te roken). Dat alleen al is een grote hulde waard, maar wat ik niet verwacht had is dat je boek me 5 jaar later ook nog eens indirect van het drinken af lijkt te hebben geholpen.
Alles wat je vertelde over verslaving aan de sigaret, begon ik te herkennen in mijn gewoonte om bier te drinken. En waarom zou is daar dan ook niet gewoon eens mee stoppen? Ik had me daarom voorgenomen om in heel 2018 geen alcohol te drinken en dat is gelukt. En net zoals dat het geval is bij de sigaret, is het steeds makkelijker om niet te drinken als het eenmaal uit je systeem is. Sterker nog, ik heb helemaal geen zin meer om dat biertje terug in mijn systeem te krijgen. Dat voelt heel fijn en ik geloof dat ik jou daar toch ook wel even voor mag bedanken.
Bij deze! Ik heb je ook geroemd en genoemd in mijn verhaal op mijn site, mocht je nieuwsgierig zijn: https://www.wateengast.nl/hoe-is-het-om-een-jaar-geen-alcohol-te-drinken
Jan, bedankt voor wat je hebt bijgedragen in mijn welzijn en ik wens je alle goeds voor 2019 en de jaren die daarop volgen!
Vriendelijke groet,
Rein

Beste Jan,
Na anderhalve week op karakter gestopt te zijn met roken, raadde iemand me jouw boek aan. De Opluchting. Pfoeh, alsof ie voor mij geschreven is. Ik geloofde ook nooit in de lichamelijke verslaving en wilde niet aan de pleisters, pillen en andere troep. Je voelt immers wel aan dat het 99,9% een psychisch gebeuren is. Heel fijn om de dots die je stiekem wel kent, aan elkaar verbonden te zien worden. Werkelijk van het een op het andere moment getransformeerd naar een niet-roker. Van die sigaret als symbool van gezelligheid en momentje voor jezelf tot symbool van een verslaving die je jezelf niet aan moet doen. Nu als ware ambassadeur andere rokers aan het overtuigen dit boek te gaan lezen. Enorm bedankt!
Jaap

Dag Jan,

Mijn dochter Coretta verbaasde me begin dit jaar met de mededeling dat zij gestopt was met roken. Ze noemde in dat kader jouw boek De Opluchting. Ze vertelde me er van alles over, maar wat bij mij binnen kwam en bleef hangen was haar blijheid. Die straalde ze uit omdat ze zich heel bewust was van het overwinnen van haar verslaving. Dat feit heeft me enorm getriggerd.

Ik kan geen gewone druk lezen omdat ik blind ben, maar door haar bemiddeling kreeg ik van jou PDF’s van jouw boek. Dat kon ik via de computer wel lezen. Na nog wat uitstelgedrag van mijn kant, heb ik je boek en theorie tot me genomen. Afgelopen donderdag 2 november heb ik de eerste 100 dagen van mijn opluchting mogen vieren. Ik snap en deel nu de blijheid van mijn dochter, vanmiddag hebben we het er nog over gehad en gedeeld.

Bij de organisatie Passend Lezen – voorziening voor mensen met een leeshandicap - zijn verscheidene boeken van jou te verkrijgen. Echter De Opluchting was er niet. Ik heb toen een spoedaanvraag gedaan. Met gevolg dat De Opluchting nu wel via deze organisatie in gesproken vorm verkrijgbaar is.

Dank voor je uitleg en inzicht.

Avé, Jos

Beste ,

ik heb je boek gekregen van een collega . Die is ondertussen 2 maand gestopt met roken . Ik ben nu een kleine maand van het roken af en het boek is een geweldige leidraad voor mij . Ik ben terug beginnen roken op mijn 29 nadat ik 4,5 jaar niet meer had gerookt . Ben er nu 52 . Gedurende de afgelopen 23 jaar heb ik verschillende pogingen ondernomen , met of zonder medicatie . Maar ik miste altijd iets tijdens die rookstops . Dit is nu niet het geval. Ik voel nu bevrijd , ik denk nog wel aan roken als ik mensen in mij omgeving zie roken of dampen wat nu in is . Maar het hoeft voor mij niet meer . Bedankt .
Met vriendelijke groet ,
Robert

Allerbeste Jan,

Heb op aanraden van een tabakologe je boek gekocht en gelezen.

IK BEN ERVAN AF!!!!

Het is werkelijk de allermooiste en prachtigste investering (slechts een goei 10 Euro), die ik in mijn leven (nu 66 jaar bijna en rokende sinds mijn 14de levensjaar) heb gedaan. Op 31 januari dit jaar op je aanraden de laatste sigaret gerookt en ervan genoten, terwijl ik in Cuba was tussen de Sigaar rokende cubanen…Dus vandaag dag 14 zonder “STINKSTOKKEN”…

Nogmaals een miljoen keer dank dat ik je ben tegen gekomen….
Allerbeste groetjes van een echt fan van jou.

Paul.

Ik heb zojuist uw boek uitgelezen en kan niets anders zeggen dan 'Ja zo is het!'.

Nu 9 dagen geleden ben ik gestopt met roken, ik was er voor mezelf helemaal klaar mee. Een paar dagen voor ik gestopt was ben ik lid geworden op een Facebookgroep voor stoppen met roken, als voorbereiding was de gedachte. Hoe meer ik daar las, hoe meer het me tegen ging staan. En toen ik daar dus las dacht ik 'Nee', ik ga niet stoppen met het idee wéér met mezelf in gevecht te moeten, of ergens 'tegen' te moeten vechten. Elke keer als ik las "eens verslaafd altijd verslaafd" dacht ik, NEE dat is onzin, je moet niet-roker kunnen worden. Je moet er gewoon af kunnen komen, je kan die behoefte gewoon kwijt raken. Omdat ik er van overtuigd ben dat het grootste gedeelte psychisch is. Je denken kun je veranderen...
Deze opvatting leverde mij veel negatieve reacties op. Ik begon even aan mezelf te twijfelen..was het dan te optimistisch en onrealistisch hoe ik deze keer wilde stoppen?

Toen werd ik geattendeerd op je boek, gelijk besteld en met bewondering zitten lezen. Bedankt voor de bevestiging dat ik toch niet raar ben, of gestoord. Dat ik niet te optimistisch of onrealistisch was, maar dat deze pure waarheid gewoon in mijn bezit is 🙂 Je hebt me geholpen met een aantal onduidelijkheden te verduidelijken die ik zelf nog wel had. Het was lezen alsof er een puzzel in elkaar viel. En ik ben er van overtuigd dat dit inzicht niet alleen helpt bij het stoppen van de verslaving...maar op meer aspecten in je leven toepasbaar is.

Op dit moment 9 dagen gestopt met roken, trots en mezelf dankbaar dat ik het mag. Bedankt voor de tijd die je in het boek en je methode hebt gestoken het zal een heleboel mensen kunnen helpen! Ik zelf ga het boek hier op de kast leggen, in de hoop dat hij de aandacht trekt van mijn moeder. Zij heeft recent te horen gekregen dat zij COPD heeft en wil heel graag stoppen..maar heeft daarnaast veel onzekerheid tegenover zichzelf.
Nogmaals bedankt!
Met vriendelijke groet,
Samantha

Goedenavond,

Heel graag wil ik laten weten dat de opluchting idd een echte opluchting is. Mijn longen vieren feest. Ik heb werkelijk geen moeilijk moment gehad sinds de keuze om te stoppen met t roken van sigaartjes.

Dank u wel voor t schrijven van uw boek. Ik geef t weer door.

Angelique

Beste Jan,

Bij deze wil ik je heel erg bedanken voor je boek 'de opluchting'. Ik was inderdaad in één dag van het roken af. Heb je boek in één ruk uitgelezen en ik had al alles geprobeerd: Zyban, champix, hypnose, e-sigaret, enz. Al jaren was ik een erg ongelukkige roker omdat ik veel respect heb voor het lichaam, en toch lukte het me niet. Door uw boek te lezen snapte ik dat ik ergens mezelf nog niet had vergeven , het kwam allemaal naar boven tijdens het lezen van het boek.

Ik wil je daarom enorm graag bedanken, het is een nieuw leven dat ik nu voor me heb, zonder schaamte en schuldgevoel.
Dank je wel!
groetjes
Nali

Beste heer Geurtz,

Toch eens even in de digitale pen klimmen om u hartelijk te danken
voor het schrijven van De Opluchting!!!! Na een aantal stoppogingen kocht ergens in 2012 uw boekje, op 29 april stak ik mijn, naar wat later bleek, aller-aller-laatste sigaret op!

Blijkbaar had ik m.b.v. uw teksten precies de juiste mindset gevonden om behoorlijk moeiteloos van de sigaret af te komen!

Ik heb er tegenwoordig echt helemaal nooit meer behoefte aan, heerlijk, al drie jaar rookvrij!! Gewoon uit mijn systeem, als ik nu aan roken denk, denk ik alleen aan de enorme voordelen. Nu durf ik ook wel hardop te zeggen dat het blijvend is, voor zover iets 'blijvend' genoemd kan worden...

Volgens mijn app heb ik inmiddels 1142 dagen NIET gerookt, dat zijn in mijn geval 28.567 sigaretten... Ik stel me weleens voor dat al die niet gerookte sigaretten onze huiskamer zouden vullen en dat iemand zegt: "Zo, nu ga jij die even allemaal oproken!" schrikbeeld...

Inmiddels vind ik roken heel erg 'raar', raar hè?

Nogmaals veel dank voor zoveel opluchting,

Met Zaanse groet,
Anna-Karina

Beste Jan,

Een kort bericht maar zeer gemeend. Wat ben ik blij dat jij boeken schrijft! Zonder al te veel moeite zomaar gestopt met roken! Ik had alles al geprobeerd, maar niets werkte bij mij. Totdat jij uitlegde hoe het systeem werkt! Nu had ik het door en bij elke 'urge' moest ik een beetje lachen om mezelf. Heel af en toe nog steeds, maar dat is niet erg. Ik heb 39 jaar gerookt, waarvan 20 jaar actief. Ik had me er al bij neergelegd dat het me nooit zou lukken, maar niets is minder waar ! Geen wilskracht bij nodig! Echt heel bijzonder!

Je geeft de mens een bijzonder kado! Heel erg bedankt daarvoor!

Met hele hartelijke groeten,

Ellen

Beste Jan,

Ik kocht het boekje De Opluchting voor mijn dochter die wil stoppen met roken. Maar ik geef niet iemand een boek wat ik niet zelf gelezen heb. Dus ben ik er 1 januari 2014 voor gaan zitten en heb het boek "De Opluchting" in een dag uitgelezen. Ik zelf heb vroeger gerookt maar inmiddels al weer 32 jaar geleden toen ik zwanger bleek te zijn van de bovengenoemde dochter gestopt en geen enkele behoefte meer gehad aan een sigaret dacht ik, ha ha ha. Ik dacht het kan geen kwaad dit boek te lezen en het te gebruiken om van het nagel peuteren af te komen.

Vandaag dus de volgende dag na het stoppen met mijn verslaafde neiging om aan mijn nagels te peuteren ervoer ik zo'n enorme opluchting, blijdschap, vrijheid vreugde, verdriet en dankbaarheid tegelijk. Ik fietste door de regen en vond het gewoon heerlijk dat ik besta. Ik besef nu dat ik voor het eerst nu echt van mijn rookverslaving af ben, na 32 jaar al gestopt te zijn. Onvoorstelbaar maar waar! Het nagel peuteren was het doorgaan van mijn verslaving in andere vorm. Nu voel ik iedere keer als ik de neiging heb om aan mijn nagels te gaan peuteren dat ik het niet meer nodig heb en dat geeft me inderdaad veel meer rust en eigenwaarde waardoor het geen enkel probleem is om niet te peuteren. Heerlijk! Als kind was ik een nagel bijter, tijdens de periode van roken was dat over gegaan maar na het roken in een volgend vorm weer door gegaan in eerst heel ietsjes peuteren stiekem zodat niemand het zag en het werd steeds moeilijker om het niet te doen, of onzichtbaar te houden. Tot pijn en bloedens toe, maar ik moest doorgaan. Zoals je schrijft destructieve handelingen met alle gevolgen van dien.

Opgelucht dat ik nu na 32 jaar gestopt met roken, voor het eerst ervaar dat deze vreselijke verslaving voorbij is.

Een grapje wil ik als laatst nog maken, dat ik waarschijnlijk nu een verslaving heb aan het lezen van jou boeken.

Mijn dank is groot!

Lieve groet,

Marjan

Hallo Jan

Het is nu 4 jaar gelden dat ik gestopt ben met roken. ik ben 43 jaar en begon met 16 jaar te roken. Rond mijn 21 ste jaa ben ik voor even gestopt, zo een drie jaar, maar toen kwam de studententijd, festivals, joints en van jonts tot weer dagelijks roken, dit keer tot mijn 39ste jaar met heel veel pogingen tot stoppen. ik ben 4 jaar terug gestopt met roken met coldturkey, echter ik kwam niet af van de dagelijkse frustraties als gevolg van het stoppen en de trek die ik ik bleef houden. Zo kwam ik na een uur stappen

weer terug naar huis omdat ik het zonder sigaret niets aanvond. Tijdens een lunchpauze waar ik ook met een lang gezicht aan zat adviseerde mijn collega jou boek. Ik heb het meteen gehaald en na het lezen waren al mijn frustraties, trek in een sigaret verdwenen! Ik heb tot op heden geen behoefte meer gehad in een sigaret. Verder heb ik ook een periode gehad waarin zich veel problemen op het werk en prive voordeden, desondanks heb ik geen behoefte aan een sigaret gehad. Dankjewel en heel veel respect voor je boek, een aanrader voor heel veel mensen. Het is nu mooi om de verhalen van rokende mensen te horen waarmee zij zichzelf een ander beeld voorhouden en daarmee het roken in stand houden; een illussie waar ik 4 jaar geleden ook in zat.

U schreef ook in het boek dat na het stoppen je een bepaalde gevoel overkomt die maar heel even duurt en niet met woorden is uit te leggen. Dit gevoel kan na een aantal dagen. maanden of soms optreden, ik heb dit ongeveer 4 weken na het stoppen ondervonden, het was iets fantastisch maar inderdaad niet met woorden uit te leggen.

Met vriendelijke groet,

Roger

Beste Jan,

Kom uit een stevig rokend gezin. Zelf 30 jaar stevig gerookt. Verschillende stoppogingen gedaan zonder succes. De angst om te stoppen werd steeds groter. De sigaret was immers mijn dagelijkse “maatje”, een “beloning”, een “troost”, een “rustgever”. Hoe kun je daar ooit zonder? Jouw boek heeft mij zo ontzettend de ogen geopend. Wat een openbaring! De sigaret doet niks van dat al. Integendeel, hij maakt je letterlijk kapot.

Ben nu met succes gestopt. Niet alleen heb ik geen ontwenningsverschijnselen, ik ben zelfs blij en gelukkig. Voel me gezonder, frisser, levendiger. Als anderen roken, - dus eigenlijk alleen om even van de gedachte aan roken af te zijn haha, wat is dat duidelijk zeg! - komt er geen moment in mij op dat ik dat ook zou willen. Ben alleen blij en heel tevreden dat ik Godzijdank niet meer HOEF van mijzelf.

Bedankt, Jan Geurtz, voor dit boek dat het verschil heeft gemaakt in mijn leven.

Groet, Sandra.

Beste Jan,

Halverwege vorige maand heb ik besloten te stoppen met roken. Ik heb gegoogled op boeken die goede recensies hadden op het gebied en kwam bij jouw boek uit. Ik heb het in drie dagen uitgelezen. Zo simpel, 2 dingen die eruit springen. Wees lief voor jezelf en omarm je angsten. Tevens je hele denkwijze omzetten. Ook dat heb ik gedaan. Zondagavond 31 maart om 24.00 uur de laatste sigaret gerookt. Dus sinds 1-4 gestopt. Het gaat me goed, heel erg goed af. Ik vertoon geen abnormale afkickverschijnselen, ik vertoon geen snaaigedrag naar eten toe. Tuurlijk verlang ik af en toe naar een sigaret, en dan naar de gewoonte. Niet naar de sigaret zelf. Ik wilde af van de verslaving en ik heb er 100% vertrouwen in dat dit gaat lukken. Lieve Jan, ik wil je heel, heel erg bedanken voor je boek wat mijn wereld totaal op zijn kop heeft gezet. Ik ben zo ontzettend trots op mezelf en dat heb ik maar mooi bereikt dankzij en met je boek (ik ben nu trouwens aan het herlezen). Bedankt en je mag mijn reactie gewoon op je website zetten als je dat wilt.

Lieve groeten Tanja

Dag Jan Geurtz,

Drie jaar lang stond het boek 'De opluchting' in mijn boekenkast en nog nooit had ik er, behalve de achterkant, ook maar een letter uit gelezen. Ik was sceptisch, het achteromslag klonk me erg amerikaans in de oren en ik voelde veel weerstand (en, naar ik nu besef, angst).

Twee weken geleden heb ik het schijnbaar zomaar ineens uit de kast gepakt. Ik liep allang aan tegen de vele nadelen van het roken, de dwangmatigheid van mijn verslaving, en nou ja, zo ongeveer alles wat in het boek ook genoemd wordt. Maar het allermeest was ik het zo zat om me afhankelijk te voelen van iets waar ik in zekere zin zelf voor gekozen had, maar waarin ik allang geen eigen keuze meer ervaarde. Ik wilde eraf! Toen heb ik, nu twee weken geleden, je boek gelezen, in een dag, en om zes uur 's middags mijn laatste sigaret uitgemaakt. Heel bewust.

Het is een WONDER.

Hoe er een knop bij mij omging, hoe ik ineens de verslaving op een heel andere manier bekeek en benaderde, zoals het plaatje van de oude vrouw en het meisje. En hoe ik doorzag dat het uiteindelijk in eerste instantie gaat om het stappen uit de verslaving, dan volgt het niet meer roken vanzelf. Zoals je ook zegt 'het is eigenlijk belachelijk eenvoudig'.

Ik heb mijn verslaving doorzien, ik ben eruit gestapt, in een dag. Na 28 jaar. En ik ben zooo blij! Ik ben je zo dankbaar voor dit boek, echt, ik heb geen woorden. Behalve: Dank je wel Jan, uit mijn hart. Je hebt mijn leven op zo'n grote manier beinvloed. Ik weet dat ik het uiteindelijk zelf heb gedaan en doe, maar ik had het niet zonder jouw boek gedaan (of gekunt).

Mensen geloven hun oren niet wanneer ik ze zeg dat ik niet meer rook. Een collega van mij zei heel verbaasd: "Ik dacht echt dat mensen chagrijnig worden als ze stoppen met roken, maar jij bent gewoon blij!" Het is echt waar. De roes gaat over, maar de werkelijkheid blijft. En zo is het, ik ben blij, en wil dat blijven voelen...

...want: "zo wordt de keuze om te stoppen met roken tevens een keuze voor het leven zelf"...

Lieve groet,

Esther uit Haarlem

Beste Jan,
Ik heb de afgelopen 16 jaar een aantal stoppogingen ondernomen, niet veel en soms met tussenpozen van jaren. Maar de laatste 2 jaar begon ik er toch serieuzer over na te denken. Ik zou namelijk graag kinderen willen. Na gewend te zijn aan het idee van definitief stoppen ondernam ik vorig jaar november een stoppoging waarvan ik overtuigd was dat het zou gaan lukken. Mijn vader, die meer dan 30 jaar gerookt heeft, rookt inmiddels 5 jaar niet meer en ik dacht als hij het kan kan ik het ook en ik ging dan ook voor dezelfde methode als hij (auriculo therapie). Maar al na 1 dag ging het vreselijk mis. Ik had het gevoel dat ik vreselijke ontwenningsverschijnselen had. Ik was enorm teleurgesteld en het stoppen liet me niet los. Ik hing in die tijd op een forum rond waar een geweldige vrouw die zelf al jaren gestopt is met roken, stoppers enorm steunt. Daar las ik tips, o.a. jouw boek. Toen ik jouw boek ontvangen had ben ik het op een zondag gaan lezen. Maar ik had het gevoel dat ik het nog niet helemaal begreep en besloot een stopdatum te gaan kiezen en een aantal dagen daarvoor jouw boek te gaan herlezen. Tijdens het herlezen maakte ik aantekeningen, want hoewel ik erg graag uit de rookverslaving wilde stappen, was ik wel erg bang. Op woensdag 17 februari 2010 17.00 uur heb ik mijn laatste sigaret gerookt. En op 2 moeilijke momenten na was het echt ontzettend eenvoudig. Het is echt 100% psychisch! Jeetje wat een openbaring. Ik wil je heel hartelijk bedanken dat je het mede mogelijk heb gemaakt dat ik van die rotverslaving af ben en dat ik hiermee verder kan met mijn leven.
Met vriendelijke groet,
Lonneke de Wit

Beste Jan Geurtz,
Ik rookte op mijn 11e mijn eerste sigaret, nu ben ik 53. In al die jaren rookte ik zo'n 4 pakjes shag per week. Ik ben vaak serieus gestopt op 'pure wilskracht', in een geval zelfs meer dan twee jaar aaneen. Steeds opnieuw stelde ik ontgoogeld vast dat ik toch weer door mijn rookverslaving was verslagen. Dat ging uiteraard gepaard met stoerdoenerij "nee ik kan er wel afblijven - ik rook er echt maar eentje" tot sigaretten verstoppen op allerlei creatieve plekjes en je meest dierbaren voorliegen en bedriegen. Iemand attendeerde me op jouw methode en daarom gaf ik mezelf De Opluchting kado met kerst 2005; een week later heb ik je boek gelezen. En sindsdien rook ik niet meer.
Jouw inzichten hebben me geholpen om mezelf wat beter te leren kennen. Door jouw methodes kon ik een vinger krijgen achter de mechaniek van mijn verslavingsgedrag en daardoor kan ik oprecht zeggen dat ik opgelucht ben, dat ik niet meer verslaafd ben aan roken.
Dank daarvoor!
Mooie website. Ik moest hier even zijn na een tip over 'Verslaafd aan liefde' en bedacht me toen dat ik je nog nooit bedankt heb. Bij deze dus.
Beste Jan, het ga je goed en Keep Up The Good Work.
Jan Pap

Geachte mijnheer Geurtz,
Jarenlang ben ik zo streng geweest voor mezelf, zo streng!! Een loser, een slappeling, meer straf verdiende ik, beter mijn best doen!!
Ik zie nu eindelijk in dat de weg die ik heb bewandeld de allerzwaarste van allemaal moet zijn geweest (en dat op elk gebied - van werk tot roken tot dieten tot alles).
De knop die ik om wilde hebben, maar die ik eigenhandig niet heb kunnen vinden, heeft u me aangereikt. Er is een enorme last van mijn schouders gevallen, en die last omhelst zoveel meer dan alleen een rookverslaving...
Die staat van zijn heb ik ook nog bereikt zonder vechten, zonder beren op de weg, zonder me een loser te voelen!!! - mijn aanname: voor alles wat je bereikt in je leven moet je keihard knokken. Niet dus. Je kunt er ook anders naar kijken. En knokken wordt bevrijding. Ik kan u niet vertellen hoe dankbaar ik ben. En hoe verlicht ik me voel. Letterlijk en figuurlijk. Een nieuw leven is vandaag begonnen. Mijn leven. Eindelijk, na vele omzwervingen, ben ik weer thuis.
Met vriendelijke groeten,
Anje van Dalen

Beste meneer Geurtz
Een maand geleden heb ik uw boek gelezen na een lange voorbereiding op het niet roken. Ik vond het erg leerzaam om te ontdekken wat een verslaving inhoud.
Na een week rookvrij te zijn geweest ging ik opeens s avonds het hele huis langs alle jaszakken af en ja hoor ik vond een heel pakje sigaretten, ik hield het in mijn hand keek er naar en moest opeens zo lachen, ja een echte junk vindt wel zijn dope, ik feliciteerde mij met met vondst en realiseerde mij eigenlijk toen pas echt wat een verlaving was, ik kon haast niet geloven wat ik deed. En aangezien ik mij niet door een verslaving wil laten leiden was het makkelijk om het pakje sigaretten in de jaszak van mijn vriend terug te stoppen.
Ik ben nog steeds heerlijk rookvrij ik geniet zoveel meer van het leven ik ben helder en vooruitstrevend heb het gevoel dat mijn leven echt mijn leven is.
Mede dank zij uw boekje, fijn!
Met vriendelijke groet
Sira Minetti
43, moeder van een 9 jarige zoon.
loopt 3 keer per week hard en kan nog steeds niet geloven dat ze ooit gerookt heeft!

Beste Meneer Geurtz,
Met behulp van uw boek ben ik nu ruim 3 maanden van het roken af. Ik heb 10 jaar lang een pakje per dag gerookt en nu hoeft het eindelijk niet meer. Ik voel me zo bevrijd, fris en verstandig. Als ik eerder had geweten dat stoppen met roken zo eenvoudig was... ongelofelijk..
Ik heb ingezien dat ik me jarenlang heb vastgehouden aan een onzinnige gewoonte die helemaal niks toevoegt aan je leven. Het stoppen was daarom ook een fluitje van een cent. Ik mis er ook echt niks aan en heb nog geen enkel moeilijk moment gehad.
Ik heb het gevoel alsof ik aan een nieuw leven ben begonnen zonder stress en dwangmatigheid, de eeuwige rookstank om je heen (ik ruik het nu bij rokers en het is echt zo smerig.. Zo rook ik ook 10 jaar lang, naar asbak).
Ik voel me echt goed. Mensen vragen me wel eens: 'vind je het niet jammer dat je niet meer rookt?'. Jammer? Niks jammer, ik WIL het niet meer.. nooit meer.
1000 maal dank voor uw geweldige boek!
Sofie, 24 jaar

Hallo Jan Geurtz!
Ik ben 6 Februari een jaar gestopt met roken dankzij je geweldige boek "De opluchting". Het lezen van dit boek maakte het voor mij heel eenvoudig. Ik ben daarvoor wel honderd keer gestopt en weer begonnen. Ik ben danser en dansmaker en ik kan je niet genoeg bedanken voor de hoeveelheden energie en conditie die ik terug heb en de vrijheid die ik heb met sigaretten. Ik kan er 1 nemen ,maar ik kan het ook niet doen. Het fout maken van de sigaret hield me verslaafd en toen ik met jou methode mijn verzet opgaf kreeg mijn leven opeens een vlucht in alles...Ik heb nooit meer een sigaret gerookt. Ik ben je hier zeer erkentelijk voor! Je hebt voor mijn leven echt een verschil gemaakt! dank je wel.
Nina Beem (27)

Ik kan er maar niet over uit dat ik alweer bijna 3 jaar geleden ben gestopt met roken, en met zoveel gemak!!!!! Een advies: ga er niet vanuit dat dit een wondermiddel is. Je moet wel de moeite nemen om de inhoud van het boek tot je door te laten dringen. Maar dat is dan ook de enige moeite die je hoeft te nemen. En dan opeens is alles duidelijk, je HOEFT ook niet meer te roken! Dus ga je het boek lezen, maak er dan meteen een feestje van! Pak wat lekkers te eten en te drinken en neem een cigaret (wie weet is het je laatste) en geniet er alvast maar van!
Michele, 35 jaar.

Beste Jan,
Ook ik wil je hartelijk danken voor het schrijven van DE OPLUCHTING. Ik ben ook na diverse pogingen maar weer eens gestopt, maar nu met behulp van jouw boek. Het is ongelofelijk..... het lijkt me weinig of geen moeite te kosten. In mijn omgeving wordt gewoon doorgerookt, maar het doet me niks. Ik voel alleen maar blijdschap, dat ik niet meer HOEF. Jouw boek heeft mij enorm geholpen en dat vertel ik aan een ieder die het wil horen.
groetjes .., Ydeetje

Beste Jan,
Ik heb dit echt niet voor mogelijk gehouden. Ik ben 43 jaar en rook sinds mijn 15e. Het werden steeds meer sigaretten en tenslotte was ik zo dwangmatig met roken bezig, dat het continu mijn leven beinvloedde. Bijna elk half uur MOEST ik een sigaret hebben. Overal en altijd. Op mijn werk, in de auto, tijdens het winkelen (op straat) overal en altijd. Als ik een hotelkamer kreeg waar niet gerookt mocht worden, dan stond ik direct bij de receptie om dit te laten veranderen.
Ik was de laatste in de familie die nog rookte dus bij familiebezoeken stond ik verschillende keren buiten om te roken. Het ging zo ver dat ik tegen vliegreizen opzag omdat ik niet kon roken. Ik dacht wel eens aan stoppen maar werd dan direct heel nerveus en bang.
Tenslotte heb ik mij opgegeven voor een soft-laserbehandeling en heb jouw boek gekocht.
Het boek is zo duidelijk en ik herkende mezelf continu. Vooral wat je schrijft over de angst die je van te voren voelt en die direct stopt als je niet meer rookt, sterkte mij dat het goed zou kunnen komen.
En ja hoor, vanaf het moment dat ik mijn laatste sigaret uitdrukte voelde ik mij bevrijd en heel blij. Totaal geen ontwenningsverschijnselen en helemaal geen angst meer.
Hoe kan iets waar ik jaren lang bang voor ben geweest, zo makkelijk gaan. Ik noem het een WONDER waar ik heel blij mee ben. Ik ben weer zelf de baas over mijn leven en heb mijn vrijheid terug.
Dank je wel daarvoor!
Anne-Marie

Beste Jan Geurtz,
Vorig jaar Januari 2001 heb ik bij jou de Opluchtingtraining gevolgd en ben 's avonds gestopt met roken. (na 40 jaar gerookt te hebben).
Ik heb niet meer gerookt, nauwelijks enige aandrang daartoe gehad, en als die er was, was hij ook zo weer verdwenen. Dat duurt zoals je zei inderdaad maar een paar seconden! Het is wonderbaarlijk waartoe een mens in staat is als hij op de juiste manier wordt behandeld. Ik wil je nogmaals heel hartelijk bedanken voor dit geschenk. Met vriendelijke groet,
Ton Timmermans

Dag Jan, ik ben pas 3 dagen gestopt (na 20 jaar van shag, de laatste 10 jaar 20 shaggies per dag), maar met een heel positief gevoel over de toekomst. Dank je, jouw boek was definitief de oorzaak hiervoor. Voor het eerst sinds 1986 was afgelopen zondagavond mijn shag op, zonder dat ik alweer een nieuw pakje in huis had gehaald, zo vastbesloten was ik om te gaan stoppen nadat ik op zaterdag je boek had gelezen. Ik was zondag erg rustig, hoewel ik jarenlang niet het vertrouwen in mijzelf had dat ik het zou kunnen, en na het laatste shaggie van zondag ben ik gaan slapen, met het idee dat ik niet meer WIL roken (lees : niet meer verslaafd WIL zijn). Want inderdaad, wat is er eigenlijk zo geweldig aan, kortom WAT MIS JE EIGENLIJK NADAT JE GESTOPT BENT ?. Dank je voor de inzichten in je boek (de matrix pos/neg, actief/passief), en wish me luck (ik zie voorlopig alleen op tegen gezellige avonden in het cafe, waar iedereen zo genietend zit te roken, en ik niet meer --> maar goed, ook daar heb je over geschreven, en dat sprak me ook aan, zij zullen eerder jaloers op mij zijn dan ik op hen, zo was het tenslotte ook als ik een ex-roker tegen kwam die zomaar had kunnen stoppen, ik voelde zeker wel jaloezie ! Nogmaals, Jan : BEDANKT !!!
Robert, 39 jaar.

Beste Jan Geurtz,
Juni 2000 gestopt met roken, het Allan Carr boek gelezen. Na 11 maanden toch maar even geprobeerd of ik het nog kon en ja natuurlijk als de beste. Na maanden van stoppen en weer beginnen, drie weken geleden je boek [De Opluchting] in één dag uit gelezen en weer gestopt. Je andere boek [De verslaving voorbij] er meteen achter aan gelezen, ook erg goed. Ik kan je boeken van harte aan bevelen, ik heb er veel aan gehad. Heel erg bedankt ! Hans van den Brink, 38 jaar

Ik rookte sinds mei 1945... Mijn cursusdag (van de Opluchting) was 17 april 1998. Het is nu 11 december 2001. Ik rook niet meer en 't kan me ook niks meer schelen. Pieter, 68 jaar.

Hallo Opluchting,
GEWELDIG!!! Uw boek bedoel ik, ik snap het helemaal
Op 21 januari 2001 zat ik 's-avonds op de bank te roken toen ik pijn op de borst kreeg. Direct schoot het door mijn hoofd... "wat als ik nou dood blijf, dan vinden mijn kinderen mij 's-morgens" (ik ben namelijk alleenstaand). Verschrikkelijk vond ik dat. Op dat moment besloot ik: "dit is mijn laatste sigaret, morgen rook ik niet meer".
Niet wetende wat me te wachten stond, ben ik 's-maandags vol goede moed eraan begonnen. Ik liep tegen de muren omhoog, niet gelijk maar zo tegen het einde van de eerste dag. Het spookte maar door mijn hoofd:"Dit hou ik nooit vol, sigaret, sigaret, sigaret". Na de tweede dag, misselijk van mezelf en het snoepen, dacht ik: "Misschien als ik erover ga lezen, begrijp ik waarom ik me zo voel". Samen met mijn kinderen ben ik naar de bieb gegaan en mijn middelste dochter kwam met een stapel boeken aan. (..) Je moet je wel realiseren dat ondanks ik mezelf behoorlijk rot voelde, ik niet ben gaan roken en toen begon ik in uw boek. Wat een openbaring! Het rotgevoel verdween naarmate ik vorderde en aan het eind van het boek had ik zo'n vredig gevoel van ontsnapping dat ik erom moest huilen.
Na 26 jaar roken met pauzes vanwege zwangerschappen, ben ik er zeker van: IK BEN NIET MEER VERSLAAFD. IK KAN ZONDER ANGST VERDER! Bedankt Opluchting dat dit boek mijn weg kruiste op het goede moment. Loes van Dam, Utrecht.

Beste Jan Geurtz,
Via een hele omweg kwam ik op deze website terecht en heb meteen het boek besteld. Dit was zo bedoeld en met een "open mind" besloot ik de informatie in het boek tot mij te nemen.
Ik rookte zelf al 25 jaar en heb een keer 3 jaar lang kunnen stoppen op wilskracht maar dat werkt niet. Ik viel terug en het rookpatroon werd erger en erger en ik wilde een keer stoppen maar ik liet dit verder open.
Ik kreeg het boek in huis en halverwege het boek "had ik het licht gezien" (natuurlijk wel even helemaal uitgelezen).
Ik ben nu al bijna 3 weken van het roken af en het is nog nooit zo makkelijk gegaan. Ik heb zelfs veel gelachen en veel energie en humor gehad vanaf dag 1! Mijn vrouw maakte zich al zorgen dat ik een "chagrijn" zou worden maar ze vond het zelfs zo leuk dat ik stopte met roken, dat ik het wel vaker mocht doen...
Ik zie andere mensen roken en anders dan voorheen, trekt het mij totaal niet meer. Ik heb medelijden over hoe deze mensen nog vast zitten in hun verslaving en hoor hun verslavingsredeneringen aan en inwendig lach ik want voor drie weken terug was ik precies als hun. Er is begrip en medeleven, totaal geen afkeer en zeker geen fanatieke "antirook" toestanden zoals ik wel eens vaker meemaak bij de ex-rokers.
Mijn vrouw rookt nog stug door maar ook hier heb ik geen moeite meer mee, danzij de informatie is het net even wat makkelijker geworden, nee wat zeg ik, het is ongelooflijk makkelijk geworden. Het is bijna ongelooflijk hoe dit boek mijn rookgedrag in een klap heeft kunnen afbreken door mijn verslaving bewust te maken en hiervoor wilde ik je via deze weg hartelijk bedanken voor het delen van zulke waardevolle inzichten.
Met vriendelijke groeten,
Dirk Ykelenstam

Beste Jan Geurtz,
Zaterdag 14 oktober jl. was ik een van de cursisten bij de training De Opluchting, in 1 dag van het roken af. Tot nu toe heb ik je nog niet geschreven over de resultaten van de training. Bij deze. Maar eerst iets anders! Al jaren ben ik ambtenaar bij een landelijk instituut, dat wordt gesubsidieerd door de overheid. Deze baan is comfortabel, heeft goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Maar, Jan, saai, saai en nog eens saai. Sinds kort weet ik dat het ook anders kan. Twee dagen geleden heb ik deze ambtelijke moederschoot, dit warme hol, deze verstikkende deken vaarwel gezegd. Ik wil al zoveel jaren voor mezelf beginnen. Geen ambtenaar meer, maar werk doen waar direct behoefte aan is. En dan heb ik het vooral over projecten voor het onderwijs, tekstschrijven, etc. Jan, wat ik bedoel is het volgende. Sinds 15 oktober 2000 rook ik niet meer. Het kost me verbazend weinig moeite. Soms overvalt me incidenteel een dwingende behoefte. Dan zeg ik tegen mezelf: Nee, ik rook niet. Dat ik mijn leven eindelijk die wending heb gegeven die ik zelf het liefste wil, hangt naar mijn stellige overtuiging samen met het feit dat ik niet meer rook. Ik voel dat ik een en ander (mijn leven!) in de hand heb, veel en veel meer dan toen ik nog rookte. Dank voor jouw methode, voor zover ik kan overzien, leef ik een nieuw leven. Hartelijkste groet, Josien

Geachte meneer Geurtz,
Bijna 2 jaar gestopt met roken, dankzij uw boek, bedankt!!! Eerder was ik al eens gestopt met roken via de Allen Carr methode ongeveer een jaar, helaas toch weer begonnen. Wat ik ook probeerde het lukte me niet meer om via de Carr methode te stoppen met roken.
Op een voor mij gunstig moment zag ik u bij een programma van Veronica, de nacht suitte genaamd, en zag hoe u vol overtuiging vertelde dat uw methode wel zou helpen. Aan het eind van het lezen van het boek: "De Opluchting" zette ik een datum: een zondag na de grand prix van Silverstone ongeveer 16.45uur duwde ik mijn laatste sigaret uit. Vanaf het eerste moment was ik ervan overtuigd dat ik nooit meer zou roken. Wel had ik nog enkele zwakke momenten. Door bepaalde zinnen uit uw boek te herhalen kwam ik over die moeielijke momenten heen. Nu ongeveer 2 jaar later ben ik nog steeds blij dat ik niet meer rook. Een goeie kennis gaf nog een advies toen ik stopte:"als een sigaret aangeboden wordt moet je niet zeggen ik rook niet meer, maar gewoon zeggen ik rook niet".
Wat me overigens ook nog opgevallen is; ik was een stevige roker, maar bijna niemand was opgevallen dat ik gestopt was met roken, eigenlijk waren het de niet-rokers die het het eerst opviel.
Met vriendelijke groeten,
Hans van Aspen

De eerste twee coupletten van deze carnavalskraker maakte in vorige week op Bonaire, toen ik nog rookte. Sinds dit weekend niet meer na je boek, na 28 jaar. Nu is het wachten op het opgeluchte derde couplet. Dankjewel, tot later.

Vroeger op school in het fietsenhok, heel lang geleden
Stond een jongen met een vette shag in zijn bek
Hij zei moet je eens trekken
Ik dacht laat ik eens proberen
Misschien kan ik hier iets leren
Ik zag sterretjes en fietste misselijk naar huis
In bed lag het plafond te draaien

Tering nicotine
Tering tering tering nicotine
Teer en nicotine
Allez santé

Ik kan de trappen niet meer op
Ik heb geen smaak meer in mijn mond
Rara hoe zou dat komen
M'n hart moet gedot en m'n longen zijn kapot
Huizenhoog de kosten
Sluit maar aan in de rij want er is geen bed meer vrij
Allez santé

Tering nicotine
Tering tering tering nicotine
Teer en nicotine
Allez santé

Hans de Booij, 42, muziekman.

Dankjewel Hans de Booij voor deze leuke tekst. Ik ben heel benieuwd naar de muziek erbij (JG).

Zo'n beetje mijn hele vriendenkring rookt, dit zorgde er bij een eerdere stoppoging voor dat ik weer begon. Hoe pak je zoiets het beste aan??
(Hein, student,25 jaar, rookt 10 jaar)
Als je stopt op de ouderwetse manier, dan is het een probleem voor je als er allemaal mensen om je heen zitten te roken. Als je stopt via de Opluchtingmethode maakt dat niets meer uit want je bent van je verslaving af. Niet jij maar de rokers in je omgeving hebben een probleem: zij zijn jaloers omdat jij er vanaf bent, of voelen zich stom of slap dat zij er mee doorgaan. Jij bent alleen maar blij dat je niet meer hoeft te roken.

Het lezen van deze site geeft voor mij de doorslag: ik ga stoppen met roken na 24 jaar. Toch één vraagje: ik kan volledig begrijpen dat je jezelf moet deprogrammeren, het zit tussen je oren maar je lichaam is de nicotine gewoon dus lijkt het mij onmogelijk dat je geen ontwenningsverschijnselen hebt en daar ben ik juist bang voor. Aan iedereen die stopt met roken: SUCCES!!Wanneer zijn er in België trainingen?
(Hans, zelfstandig schilder, 34 jaar, Schilde, België).
Er is wel een beetje lichamelijke ontwenning van nicotine, maar als je met de Opluchtingmethode stopt, is er geen connectie meer tussen die heel lichte lichamelijke ontwenning en de behoefte aan roken. Of in simpele taal: je hoeft gewoon niet meer te roken! Trainingen in Vlaanderen geef ik alleen op verzoek, dus als iemand het wil organiseren, dan kom ik wel de training geven.

Ik ben inmiddels zo'n twee maanden gestopt, deze keer gebruik makend van het nieuwe medicijn Zyban. De eerste periode viel wel mee, de laatste week wordt het echter steeds moeilijker en speelt de gedachte aan roken veelvuldig door m'n hoofd. Twee keer heb ik inmiddels de verleiding niet kunnen weerstaan en stiekem gerookt. Gisteren was ik eigenlijk op weg naar de winkel om rookwaar te kopen en stond ik op het punt om het op te geven. Ik kon dit echter nog uitstellen totdat ik bij de bibliotheek was geweest waar ik -al dan niet toevallig- op je boek stootte. Ik heb er gisteren diverse hoofdstukken in gelezen en ik moet zeggen dat je benadering me erg aanspreekt. Je aanpak heeft me in ieder geval nu al 24 uur van het roken afgehouden; ik blijf je boek verder lezen en hoop dat ook ik het licht zal zien en voor de rest van m'n leven ervan verlost ben.
(Jan, 48 jaar)
Zyban is eigenlijk gewoon een anti-depressivum. Het vermindert bij sommigen de depressieve verschijnselen en de stress die het gevolg zijn van een verkeerde manier van stoppen. Maar je kunt ook stoppen op een manier die de "rook-depressie" en de stress over het (stoppen met) roken juist beëindigt, en waarmee je je vanaf de eerste dag juist heel opgelucht en onafhankelijk voelt.

Ik ben op 7 juli 1999 gestopt met roken na het lezen van jouw boek!! Ik voel me gezonder, zelfverzekerder en ik ben trots op het feit dat ik die stomme verslaving heb overwonnen. Twee vrienden hebben nu ook jouw boek gelezen en zijn sinds december ´clean´!!!! Dank je.
(Chris)

Op 7 juli 1999 besloot ik voorgoed te stoppen met roken. Nadat ik eerst 6 keer Allen Carr had gelezen, bezorgde dit boek mij niet meer dat ´ik ben echt gestopt´-gevoel. Van een vriend kreeg ik ´De Opluchting´ en tevoren had ik de instelling genomen: ik lees het boek één keer en dan is het echt over. Ik heb een brief aan mezelf geschreven en die in mijn laatste pakje gestopt. Ik sprak met mezelf af dat ik hoe dan ook eerst die brief moest lezen voordat ik ooit een trekje zou nemen. Ik ben nooit in de verleiding gekomen! Ik heb 8 jaar gerookt, heb ongeveer 30 stoppogingen ondernomen en tenslotte mijn besluit. Ik geniet nog bijna dagelijks van het feit dat ik niet meer hoef te roken.
(Christian bij de Vaate)

In je boek stel je een aantal vragen aan de lezer (wil je echt ...?). Soms bespeur ik bij mezelf een aarzeling om daar met heel mijn hart, eerlijk ja op te zeggen,. Dat brengt me op de gedachte of het roken wel het eerste is dat ik in mijn leven aan moet pakken. Je boek is o.a. gebaseerd op liefde & respect voor jezelf als kracht. Omdat het stoppen met roken in mij leven al zo vaak mislukt is, vroeg ik me af of ik de zaken wel in de goede volgorde aanpak. Ben nu >1 week niet roker, dat gaat nu prima, maar ben zo vreselijk bang om terug te vallen op het moment dat ik de liefde & respect voor mezelf weer even kwijt ben. Bedankt voor je aandacht & vriendelijke groet.
(Joost, 39)
De vraag of je in de goede volgorde bezig bent, is eigenlijk niet meer relevant omdat je al gestopt bent met roken. In plaats van je bezig te houden met wat er nog zal komen (dat weet je immers toch nooit), kun je je beter richten op wat is. Je bent gestopt en het gaat goed, zeg je. Erken dat dan voor jezelf en geniet ervan. Misschien wordt het nog moeilijk, maar dat zie je dan wel weer. Elk mens is af en toe de liefde voor zichzelf even kwijt. Dat accepteren, niet veroordelen, gewoon laten zijn en voorbij laten gaan, werkt het beste. Nu je gestopt bent, kun je wel zitten wachten tot het weer moeilijk wordt, maar je kunt ook eens gaan kijken wat je nog meer graag wilt veranderen in je leven, en waar je dus jezelf een plezier mee kunt doen. Als je kunt stoppen, kun je nog veel meer leuks. Ik wens je veel plezier en succes.

Mijn omgeving begint nu echt heel veel druk op me uit te oefenen, want men haat mijn rookgedrag. Ik ben dan ook zo'n beetje de enige in de familie die nog rookt; anderen zijn gestopt of hebben nooit gerookt. Nu heb ik besloten dat ik in de zomervakantie stop, maar ik zie er vreselijk tegenop. Mijn partner is mijn felste rookhater en ik zal hem gedurende vier weken dag en nacht om me heen hebben, dus ontsnappen is niet mogelijk. Het wordt mijn eerste stoppoging, ik rook nu 14 jaar, meer dan en pakje per dag. Is deze manier een goede? Ik vind dat de eerste poging moet lukken, anders wordt het helemaal zo'n lijdensweg. Kan ik binnen 4 weken van mijn verslaving afkomen?
(Marina)
Je kunt binnen één dag van je verslaving afkomen, als je het op de "Opluchtingmanier" doet (zie de folder over de training en de eerste hoofdstukken van het boek, elders op deze site). Maar dat je omgeving zo fanatiek tegen jouw rookgedrag is, maakt het voor jou juist moeilijker. Eerst zul je ze duidelijk moeten maken dat ze misschien wel mogen vragen dat je in hun gezelschap niet rookt, maar dat ze verder niets te maken hebben met jou verslaving. Ga niet mee in hun morele afwijzing van jouw rookverslaving. Je hebt het volste recht om jezelf te benadelen op welke manier dan ook! Pas als je dat recht opeist, kun je beginnen met te ontdekken dat je dat eigenlijk zelf ook niet wilt, en dat het echt veel leuker is om van het roken af te zijn. Misschien kun je dus beter vier weken alleen op vakantie gaan. Of op een andere manier ruimte voor je zelf maken, voor jezelf opkomen. En dan stoppen. Voor jezelf. Succes!

Aangezien ook ik absoluut met die klo.. verslaving wil afrekenen,kocht ik vorig jaar jouw boek. Ik heb het zeker wel drie keer gelezen en elke keer stopte ik heel enthousiast met roken en met de verslaving... dacht ik dus. Ik rook nog steeds als een ketter, en ik hou het nog geen dag uit. Daarbij komt nog dat ik allergisch ben voor een stof (weet niet meer welke) die in tabak voorkomt, met alle klachten van dien. Ik word stapelgek en stoppen wordt een soort manie voor me, ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Ik gooi minstens twee keer per week mijn pak shag in de afvalcontainer, en net zo vaak hang ik ondersteboven in die bak om het pakje besmeurd en al er weer uit te vissen. Help, help, help, wat kan IK nog doen?
(Britje, 34jaar, rook sinds mijn 12de.)
Het is een bekend verschijnsel dat hoe meer last je krijgt van het roken, hoe dieper je wegzakt in de verslaving. Ik krijg in de Opluchtingtraining vaak mensen die een of meer extra medische redenen hebben om te stoppen met roken, en die daardoor juist meer of dwangmatiger zijn gaan roken. Als je eenmaal wegzakt in die spiraal van het verzet en het vechten tegen je eigen dwanggedachten, kom je daar heel moeilijk op eigen kracht van los. Mijn nieuwe boek "De verslaving voorbij" geeft meer inzicht in dit mechanisme en misschien ook inspriratie om er van los te komen. Maar anders kun je het beste de Opluchtingtraining doen. In feite wordt daarin je negatieve, tegen jezelf gerichte energie omgekeerd, en vind je weer rust bij wat je het liefste wilt: vrij zijn van dwang en afhankelijkheid.

Ik moet een werkstuk maken om iemand te overtuigen te stoppen met roken.
(Mirza Jaganjac 13 jaar).
Een roker overtuigen om te stoppen is wel heel erg moeilijk. Als je een roker bent en iemand vertelt je hoe ongezond het is en dat je er ziek van kunt worden, dan voel je je een beetje stom of slap. Die gedachte, en de gedachte aan een volgende sigaret probeer je dan zo goed mogelijk weg te duwen. Dat gaat het beste door een sigaret op te steken. Zo draai je als verslaafde rond in een kringetje. Verslaving is een soort gevangenis in je hoofd, je denkt dat het vreselijk moeilijk is om eruit te komen! Het beste is dus om een roker duidelijk te maken dat het wel moeilijk lijkt, maar dat het eigenlijk niet moeilijk is om eruit te komen, en dat het veel en veel leuker is om vrij te zijn dan verslaafd! Ik wens je veel succes met je werkstuk.

Ik ben 1 maand gestopt met roken, voor de tweede keer binnen 2 jaar met de Allen Carr methode. De eerste keer ben ik na ca. 1 maand weer begonnen, omdat ik aankwam. Ik besloot toen dat het gezondheidsrisico van het roken voor mij minder belangrijk was dan een mooi lichaam (ja, zo diep zit dat!). Nu zit ik op datzelfde punt. Ik ben inmiddels 3 kilo aangekomen ondanks dat ik niet meer ben gaan eten en zelfs meer ben gaan sporten, juist om gewichtstoename te voorkomen. Ik sta nu dus op het punt om weer te beginnen met roken. Helemaal omdat ik over 2 weken elke week op TV te zien ben en TV je visueel nog weer dikker maakt. Aan de andere kant ben ik heel blij dat ik ben gestopt met roken en dat ik mijn verslaving onder controle kan krijgen ipv andersom. U claimt mensen van het roken af te helpen zonder gewichtstoename. Ik begrijp dat niet zo goed, omdat het dacht ik bewezen was dat roken je stofwisseling versnelt en je bij dezelfde hoeveelheid eten dus enige kilo's aankomt. Kunt u mij uitleggen hoe dat zit en of het zin heeft voor mij de cursus te volgen of het boek te lezen?
(Nicole, 27, 11 jaar gerookt)
Het is waar dat na het stoppen met roken je stofwisseling tijdelijk verandert, en dat daardoor je gewicht iets kan stijgen. Die stijging is echter nooit hoger dan ongeveer 1% van je totale lichaamsgewicht. Weeg je 60 kg dan kan er dus hoogstens 6 ons bijkomen tengevolge van die stofwisselingsverandering. De rest is psychisch en het gevolg van een verkeerde manier van stoppen. Wanneer je namelijk wel stopt met roken, maar niet met je rookverslaving, dan ontstaat het gevecht tegen je rookdwang, met frustratie als gevolg. Die frustratie zoekt een compensatie en meestal is dat (iets) meer eten en/of snoepen, dus gewichtstoename.

Verder zie je dat als mensen bij het stoppen met roken al een grote angst of bezorgdheid hebben voor het zwaarder worden, de kans op gewichtstoename ook groter is. In feite zeggen deze mensen tegen zichzelf:" Als ik te zwaar wordt, ga ik liever weer roken". De gewichtstoename gaat fungeren als een legitimatie om weer met roken te beginnen. En heel vaak zal men -meestal onbewust- zorgen voor die legitimatie. Heel ongemerkt zorg je zelf voor die gewichtstoename waarbij je van jezelf weer mag gaan roken. In mijn boek "De Opluchting, in één dag van het roken af" is een heel hoofdstuk gewijd aan dit onderwerp. De meeste mensen die stoppen via de Opluchtingmethode hebben niet of nauwelijks last van gewichtstoename. Succes met je TV-optreden, je hebt vast wel meer te bieden dan alleen een mooi lichaam, dus maak je niet te druk om die paar kilo.

Ik ben verslaafd aan sex. Kan ik ooit hiervan af komen? Alle vrouwen die ik zie als ze er leuk uit zien daar wil ik mee naar bed. Ik ga ook regelmatig naar de hoeren en bel sexlijnen.Ik wordt er zo af en toe gek van mijn hele denken is sex, sex en nogeens sex. Ik heb een fantastische vrouw mooi, etc. maar seksueel boeit ze me niet ik fantaseer altijd over andere vrouwen.
(Robert, leraar 47 jaar )
Ja natuurlijk kun je van een sexverslaving afkomen. De kern van een sexverslaving is de koppeling tussen sexuele gedachtes of verlangens en een negatief oordeel over jezelf. Daardoor probeer je je te verzetten tegen spontane gedachtes aan sex (terwijl aan die gedachtes opzichzelf dus helemaal niets mis is). Maar door je verzet ertegen worden die gedachtes steeds dwangmatiger, obsessiever, en wordt sex dus vooral een manier om jezelf eventjes te bevrijden van die beknellende dwanggedachtes. Dus wil je van je dwangmatige sex af, lees dan mijn boek "De verslaving voorbij". Er staat een uitgebreid hoofdstuk in over sexverslaving. Vrijen zonder dwangmatigheid, dat is pas vrij(en)!

Ik heb de Allan Carr-methode geprobeerd, echter zonder succes. Het meest vervelende aan het stoppen met roken vind ik dat je de ganse dag niets anders doet dan jezelf beredeneren om het vol te houden. Kan deze methode hiervoor een oplossing bieden?
(Els, bediende, 34 jaar )
De meeste mensen die stoppen met roken, komen in de valkuil terecht waarin je gaat vechten tegen je rookgedachten. Die gedachten worden daardoor steeds sterker, veranderen in dwanggedachten, die weer een obsessie worden, en dan ga je natuurlijk smachten naar het einde van die strijd: een sigaret. De Opluchting leert je hoe je kunt stoppen zonder in die kuil te vallen. Het is niet zo dat je dan niet meer aan roken denkt, maar de gedachtes aan een sigaret hebben absoluut geen kracht meer, geen inhoud. En dat levert weer dat vrije en onafhankelijke gevoel op, meteen na het stoppen!

Ik gebruik nog al eens drugs, zoals xtc, ghb . Hoe kan ik het verlangen hiernaar stoppen? Is er wel eens. Een paar keer in het jaar. Ben op mijn 17e begonnen experimenteren en doe het nog steeds...(al 4 week niets meer gebruikt). Ben tevens door mezelf gestopt met roken.
(John, student, 21).
Je kunt beginnen met dat verlangen te accepteren als iets heel normaals, het is niet stom om te verlangen, niet slecht, niet slap, het is gewoon verlangen. Als je een verlangen veroordeelt, verander je het in dwangmatigheid. Of anders gezegd: hoe vervelender je het verlangen vind, hoe sneller je er een eind aan moet maken, en dat is dus door er aan toe te geven. Maar het verlangen is helemaal het probleem niet, het is de strijd ertegen. Een strijd die je eigenlijk altijd verliest. Vecht dus niet tegen je verlangen, laat het gewoon voor wat het is, en richt je aandacht op wat je werkelijk wil, hoe je jezelf wilt voelen. Vaak gaat het verlangen dan vanzelf voorbij. Het is eigenlijk vrij simpel, hoewel niet altijd gemakkelijk. Leren kijken naar je eigen gedachtes en gevoelens zonder er over te oordelen kun je echter wel leren. Mijn boek "De verslaving voorbij" geeft hier veel meer inzicht in, en oefeningen om mee aan de slag te gaan. Het resultaat is altijd een enorme toename van de kwaliteit van je leven!

Ik lees in alle antwoorden dat de basis van de opluchtingsmethode is, het principe van het doorzien van de verslavingsillusie. Ik vermoed dat dat leren via je gevoel moet gebeuren, anders (ook uit alle reacties) zou je nooit een diepgewortelde zekerheid kunnen behalen. Ik wil heel graag een training meemaken, maar ik ben er bang voor dat met het 'aanraken' van je gevoel er ineens allerlei gevoel naar boven komt, wat ooit is weggestopt en waarvan je het bestaan niet eens afweet en dat op dat moment effe niet van pas komt.
Marriette)
Gelukkig hoef je niet alle gevoelens die je ooit hebt weggestopt eerst er weer uit te gooien voordat je contact kunt maken met de werkelijkheid achter de verslavings-illusie. In feite is het idee dat je van binnen een soort vat met weggestopte gevoelens zou hebben, en dat je dat vat dan zorgvuldig dicht moet houden, op zichzelf al een deel van de verslavings-illusie. De Opluchtingtraining is een hele veilige training, die ook werkt voor mensen die geen enkele trainingservaring hebben. Roken (en iedere verslaving) is eigenlijk een verstoring in de relatie tussen jou en jezelf. De Opluchtingtraining geeft je een mogelijkheid om die relatie weer te herstellen. En dat is gewoon heel erg leuk!

Ik herken de ervaring dat na een aantal maanden gestopt te zijn, alle goede argumenten om niet meer te roken geleidelijk aan als sneeuw voor de zon verdwijnen. Op een gegeven moment lijkt het alsof alleen jouw wil nog staat tussen jou en je eerste sigaret. Voor mij had het tot gevolg dat ik tot drie maal toe na zes maanden stoppen toch weer ben begonnen. Ik kan bijna niet geloven dat er een methode bestaat die niet na een aantal maanden "op" is. Waarom zou dat met De Opluchting niet zo zijn?
(Henk, docent, 42 jaar)
Zolang je het niet roken nog moet baseren op argumenten, ben je eigenlijk nog verslaafd. Je zit nog steeds gevangen in een afweging van voor- en nadelen van het roken, in een innerlijke discussie tussen verstand en gevoel, kortom in een verslavingspatroon. De Opluchting helpt je niet zozeer om deze diskussie in het voordeel van het niet roken te beslechten; De Opluchting helpt je de hele diskussie te doorzien als een verslavingsvalkuil, als een beknellende illusie. Daardoor is het in feite niet De Opluchting als "methode" die je van het roken afhelpt. Dat doe je namelijk zelf, nadat je met behulp van de Opluchtingmethode de hele verslavingsillusie hebt doorzien en losgelaten. Vanaf dat moment heb je geen argumenten meer nodig om niet te roken, dan is het de werkelijkheid zelf die laat zien dat het ongelooflijk veel prettiger is om nooit meer te hoeven roken.

Wat is nu precies het verschil tussen de Allen Carr-methode en De Opluchting? Het gaat er naar mijn idee bij beide om dat naast een eenvoudig weg te werken nicotineverslaving vooral de psychische verslaving wegggewerkt dient te worden. Beide methodes gebruiken naar mijn idee de zelfde argumenten.
(Stef,26 en verslaafd)
Inderdaad gaan beide methodes er vanuit dat roken voor 99,9% een psychische verslaving is, en dat de puur lichamelijke kant van de nicotineverslaving weinig voorstelt. Het is de verdienste van Allan Carr dit voor het eerst opgemerkt te hebben. De basis van Carr's benadering is het inzicht dat roken eigenlijk alleen ontwenningsverschijnselen teweeg brengt, en dat het 'lekkere' van een sigaret alleen veroorzaakt wordt door het tijdelijk opheffen van die ontwenningsverschijnselen. Voor veel mensen levert dit inzicht een schokeffect op waardoor ze de verslaving loslaten. Voor sommige mensen werkt dit echter maar tijdelijk. Ze beginnen na een tijdje weer te roken, en komen dan nog dieper in de verslaving vast te zitten. "Nu weet ik dat het eigenlijk alleen tussen de oren zit, maar ik moet nog steeds, wat stom/slap van mij" is een veelgehoorde verzuchting van ex-Carr-stoppers. De Opluchtingmethode laat zien hoe dat komt, laat het verband zien tussen negatieve gevoelens over jezelf en de dwangmatigheid van het roken. In dat opzicht is De Opluchting eigenlijk een "meta-methode", een methode die dus ook de werking of niet-werking van alle andere stop-methodes verklaart. Daarnaast benadert De Opluchting het hele rookprobleem niet alleen rationeel, maar ook via de zogenaamde rationeel-emotieve deprogrammeermethode. Hoewel het vertrekpunt van beide methodes hetzelfde is, gaat de Opluchtingmethode dus veel verder, en wordt daarom met recht vaak "het vervolg op Allan Carr" genoemd.

Vanaf mijn 15e jaar rook ik shag. Ik ben nu 44 jaar. Enkele jaren geleden is het mij met behulp van het boek van Allen Carr gelukt om 3 maanden niet meer te roken. Tijdens die drie maanden was ik geobserdeerd door het feit, dat ik gestopt was. Ik leefde als het ware in een euforische roes. Na die drie maanden was de euforie van het gestopt zijn voorbij. Ik begon steeds meer naar een sigaret te verlangen. Ik kon mij niet voorstellen, dat het leven zonder sigaretten nu echt leuker zou zijn. Ik dacht en hoopte dat als ik één haaltje zou nemen, dat ik dat heel vies zou vinden, maar integendeel: ik vond het heerlijk!
Als ik uw cursus gevolgd heb, is er dan ook sprake van een roes? En is die roes dezelfde als die van de Allen Carr-methode? Of is er geen sprake van een roes, maar is het blijvend?
(Renée, 44 jaar)
Het gevoel dat je zelf niet in staat bent om te stoppen met roken, is een van de hardnekkigste kenmerken van de rookverslaving. Vandaar dat je een "methode" zoekt die je van het roken afhelpt. Maar de Opluchtingmethode is niet zo'n soort methode die jou bevrijdt uit je verslaving. Deze methode laat jou zelf een einde maken aan je verslaving. Maar dan wel op een manier die radicaal anders is dan de gebruikelijke manier van stoppen! Als verslaafde wil je eigenlijk niets liever dan verlost zijn van die dwangmatigheid en afhankelijkheid. Maar tussen jou en wat je het liefste wil, zit de angst voor het stoppen en allerlei zelfdestructieve gevoelens. De Opluchtingmethode helpt je deze psychische of emotionele barrière te doorbreken. Daarna stop je, niet omdat je niet meer mag roken, maar omdat je dat niet meer wilt en niet meer hoeft. Soms zijn mensen na de Opluchtingtraining wel een beetje euforisch; het is ook fantastisch om te ontdekken dat je helemaal niet slap en afhankelijk bent zoals het leek toen je nog rookte. Maar die euforie is niet een roes, maar juist blijdschap over een (opnieuw) gevonden werkelijkheid. Die euforie gaat wel voorbij, maar niet die werkelijkheid.

Bestaan deze sessies nog niet in België? Het is moeilijk voor mij en waarschijnlijk vele anderen om tot in A'dam te komen.
(Camille, 34 jaar moeder van 2 kinderen)
Op dit moment geef ik de Opluchtingtraining alleen in Amsterdam, namelijk in het Victoriahotel, recht tegenover het centraal station. Dat is dus heel makkelijk te bereiken vanuit andere delen van het land. Maar ik kom met plezier ergens anders een Opluchtingtraining geven, als er voldoende deelnemers zijn (zo tussen de twintig en dertig). Ik zou zeker ook graag eens naar Vlaanderen komen, want ik heb heel lang in Zeeuws-Vlaanderen gewoond, en voel me nog steeds een beetje Vlaming.

Ik begrijp er niets van. Ik heb je beide boeken gelezen. Me goed voorbereid. Ik stond er voor 100% achter en 28 december om 12.00 uur ´snachts besloot ik onvoorwaardelijk om uit de verslaving te stappen, zoals jij dat zo mooi noemt. Om vervolgens 20 uur later jankend weer een sigaret op te steken. Ik zal je alle eerdere pogingen besparen (cursus Allen Carr, eerder al met boek "opluchting", jaren daarvoor met pleisters (ik geef je gelijk wat dat betreft). Maar goed, het is nu 29 december en daarnet om 13.45 heb ik de laatste peuk van dit pakje uitgedrukt en ik zal je zeggen ik heb in de laatste uren van pure machteloosheid tegenover deze verslaving de ogen uit mijn kop zitten janken. Ik ben nu dus weer gestopt, want ik wil zo ontzettend graag rookloos en niet verslaafd 2000 in. Maar ik begrijp echt niet hoe het kan dat dat gevoel van "Yes, eindelijk, ik heb het besloten, ik hoef niet meer te roken!" zo snel bij mij kan omslaan in de obsessie van een sigaret MOETEN roken. Ik mis iets. Ik ben in elk geval hoogst gefrustreerd. Ik heb nu met mezelf afgesproken dat het me niet meer uitmaakt wat het me kost om niet te roken. De pest is dat ik mezelf ook niet echt meer vertrouw. Hoe kan ik vermijden dat ik die totale omslag in denken maak, waardoor ik weer ga roken???
Betty, 37 jaar. (rook sinds mijn 10e)
Uit je brief krijg ik de indruk dat je weliswaar erg graag van het roken af wilt, maar tegelijk jezelf niet vertrouwt. Daardoor ga je van die heel plechtige afspraken met jezelf maken om nooit meer te roken, wat er ook gebeurt. Maar die afspraken zijn een soort stok achter de deur, ze verhogen de druk, en ook de angst dat het gaat mislukken. Je hoeft dus maar één keer aan roken te denken en je een beetje onzeker voelen, en je denkt al meteen: "zie je wel dat ik niet te vertrouwen ben" en je gaat je hevig verzetten tegen die gedachte aan roken. Nou, daardoor maak je van een onschuldige gedachte aan roken binnen een half uur een dwanggedachte, een obsessie! Zie je, ook op jouw manier stop je nog via dwang, en vanuit een negatief geloof over jezelf. Het is dus niet een kwestie van vermijden dat je een totale omslag maakt; je moet die omslag juist maken voordat je stopt. Begin eens met jezelf niet zo op je kop te zitten omdat het je nog niet gelukt is. Begin eens wat vriendelijker, niet met "harde afspraken" met jezelf, maar met je voor te stellen hoe fijn je het zou vinden om er vanaf te zijn. En vraag hulp als je die nodig hebt. Dat is op zich al een daad van onafhankelijkkheid. Succes!

Dat boek van Allan Carr heeft mij werkelijk helemaal geen steek verder gebracht in mijn poging om niet te roken. Ik vraag me werkelijk af of je door het lezen van een boek of publicatie van het roken afkan. En waarom is een dergelijke cursus zo duur? Een gemiddelde student als ik kan zich zoiets niet veroorloven. Het door middel van een dergelijke cursus stoppen met roken is dus alleen voor rijken weggelegd. Boffen die even, dan kunnen ze nog meer geld nog wat langer besteden!
(hartekind, student, 22)
Als je wat vergelijkend warenonderzoek zou doen, zou je ontdekken dat de Opluchtingtraining relatief goedkoop is. Maar ik begrijp best dat het voor sommigen een hoop geld is. Wel haast net zoveel als enkele maanden roken. Overigens, als je graag de Opluchtingtraining wilt doen, maar je hebt het geld niet bij elkaar, kun je een betalingsregeling vragen. En informeer ook eens bij je ziekteverzekering. Ik heb onlangs voor het eerst gehoord dat iemand deze training vergoed heeft gekregen van zijn verzekeraar. Je vraag of een boek of publicatie iemand van het roken af kan helpen, wordt beantwoord in de inleiding van mijn boek "De Opluchting", en die kun je elders op deze website lezen.

Hoe vertel ik mijn ouders dat ik rook?
(Lies, 15 jaar )
Hoe je het vertelt is minder belangrijk dan dat je het vertelt. Niet omdat zij daar recht op zouden hebben, maar omdat stiekem roken jouw verslaving alleen maar erger maakt. Roken is op zich al niet bevorderlijk voor je gevoel van eigenwaarde, maar er stiekum over doen maakt het nog erger. Het is begrijpelijk dat ouders het meestal heel vervelend vinden als hun kind rookt, maar toch is dat echt hun probleem. Jouw probleem is dat je verslaafd bent. En daar kun je het beste iets aan doen als je er eerlijk over bent. En je ouders? Die hebben misschien wat aan mijn laatste boek (De verslaving voorbij) waarin een heel hoofdstuk gaat over hoe je het beste iemand die verslaafd is kunt helpen.

Ik ben m.b.v. de zelfdiscipline-methode al meer dan een half jaar van het roken af, maar moet hiervoor nog dagelijks veel strijd leveren. Ik ben dit behoorlijk zat. Heeft het zin om een van beide boeken te lezen omdat deze er vanuit gaan dat de lezer verslaafd is, en pas na het lezen stopt met zijn verslaving?
(Richard, 36 jaar, IT-consultant )
Als ik je goed begrijp ben je dus wel gestopt met roken, maar nog niet met je rook-verslaving. Het stoppen-met-roken-boek "De Opluchting" kan je helpen om ook je psychische afhankelijkheid van het roken los te laten. Je hoeft daarvoor niet eerst weer te beginnen met roken, want dan zou je ook weer opnieuw al die angst voor het stoppen moeten overwinnen. Je bent nog maar één stap verwijderd van het volledig loslaten van het roken: inzien en vooral ook ervaren dat je als niet-roker veel beter af bent dan toen je nog rookte. Je situatie lijkt op die van een man die na jaren zware en beknellende arbeid eindelijk vakantie heeft op een tropisch eiland: je moet nog leren ervan te genieten. Zeker als je beseft dat je nooit meer terug hoeft naar die beknelling van je rookverslaving!

Ik ga binnenkort voor twee maanden op reis. Kan ik beter voor of na die tijd stoppen met roken?
(Achmed, 26).
In principe maakt dat niets uit: als je eenmaal gestopt bent, heb je nergens last meer van, en heb je ook het roken niet meer nodig in moeilijke of gezellige situaties. Maar het is zoveel prettiger om van al dat rookgedoe in je hoofd (en je lijf) af te zijn als je gestopt bent, dus waarom wachten? Bang voor het stoppen blijf je toch zolang je niet gestopt bent.

Ik rook naast sigaretten ook regelmatig wiet. Moet ik daar ook mee stoppen als ik stop met roken?
(Marion, 39,journalist).
Dat is wel het makkelijkste. Als je stopt met roken en je blijft wiet roken, maak je het jezelf onnodig lastig. Je zult dan merken dat je steeds vaker een joint opsteekt. Totdat je te vaak stoned bent naar je zin. En dan besluit je dat je toch beter tabak kunt roken dan alsmaar stoned te zijn. Zo gebruik je het wiet roken als legitimatie om weer met sigaretten te beginnen. Maar als je eenmaal met allebei gestopt bent, zul je merken dat je ook het stoned zijn absoluut niet meer mist! En dat je je weer sterk en onafhankelijk voelt.

Ik wil zo graag dat mijn partner stopt met roken. Hij wil ook wel maar durft het niet. Hoe kan ik hem het beste overhalen?
(Gerda, 41)
Wat meestal averechts werkt is tegen een roker zeggen wat de nadelen van het roken zijn. Zeg niet tegen hem dat het zo ongezond is, of zo'n slecht voorbeeld voor de kinderen. Dit weet hij allang en het versterkt alleen zijn schuldgevoel en daardoor de dwangmatigheid waarmee hij rookt. Probeer wel enkele rookvrije ruimtes in huis af te spreken, gewoon uit praktisch oogpunt. Daardoor confronteert de roker zichzelf iedere keer als hij ergens anders heen moet om te gaan roken. Toon tenslotte begrip voor zijn probleem ook al is hij er zelf verantwoordelijk voor: het is soms heel beknellend om in een rookverslaving vast te zitten. Vertel hem hoe heerlijk het voor hém zou zijn als hij niet meer hoeft te roken. En dat het stoppen lang niet zo moeilijk is als het lijkt wanneer je nog rookt!

Ik ben al eens gestopt met behulp van de Allan Carr-methode. Heeft het zin om nu met De Opluchting te stoppen?
(Kees, 32, IT-specialist)
De Opluchting wordt wel "het vervolg op Allan Carr" genoemd. Zeker tweederde deel van alle mensen die gestopt zijn via De Opluchting hadden het boek van Allan Carr al gelezen, of de cursus van Allan Carr gevolgd. Allan Carr heeft een bijzondere ontdekking gedaan: nicotine heeft geen positieve werking, levert alleen maar ontwenningsverschijnselen op, die je met je volgende sigaret telkens weer eventjes ongedaan maakt. Voor veel mensen levert dit inzicht een bevrijding uit de rookverslaving. Voor sommige mensen is deze bevrijding echter maar tijdelijk. De Opluchting gaat veel verder en is dus ook geschikt voor mensen die al weten dat roken eigenlijk voornamelijk tussen de oren zit. De Opluchting pakt met behulp van zogenaamde "deprogrammeertechnieken" op een veel dieper niveau de dwangmatigheid zelf aan. De Opluchting maakt dus niet zozeer een einde aan het roken, maar wel een einde aan de dwangmatigheid en de verslaving. Daarna hoef je dus niet meer te roken!

Wat vindt u van die nieuwe pil waarmee je van het roken af kunt komen?
(Ernest,52)
Ik weet niet of die pil echt werkt, en of er op langere termijn geen nare bijverschijnselen zullen zijn. Aan de andere kant: zo naar als de bijverschijnselen van het roken kunnen ze haast niet zijn (23.000 doden per jaar in Nederland). Toch is er in elk geval een groot nadeel aan het stoppen met behulp van die pil: de verslavingsillusie wordt erdoor in stand gehouden. Je komt misschien wat gemakkelijker door de eerste stop-weken heen, maar je blijft geloven dat roken toch wel lekker was, dat het je hielp in moeilijke situaties, en dat je te slap was om op eigen kracht ermee te stoppen. De grote voordelen van het stoppen via de Opluchtingmethode: dat je de hele verslavingsillusie doorziet en op eigen kracht de knop in een klap definitief omzet, die mis je bij het stoppen met deze pil. Waardoor de kans op terugval op langere termijn dus ook veel groter is.

Op 02 oktober besliste ik 's ochtends om te trachten te stoppen met roken. Ik was een stevige roker - 25 à 30 sigaretten per dag. Ik zou starten met deze erg moeilijke opdracht en was angstig. De eerste twee dagen durfde ik amper op een stoel te gaan zitten - ik bleef rondhollen om toch maar niet in de verleiding te komen om te roken. Meer dan 2 maanden later was mijn humeur beneden het vriespunt : volgens mijn collega's was ik nog steeds gestopt, familieleden dito, dochtertje ook zo, vrienden wisten dat ik af en toe eentje rookte. Ik rookte stiekem - 's avonds - buiten een paar sigaretjes. Ik voelde me een bedrieger - wou het aan iedereen vertellen dat het me niet lukte - maar vreesde dat het hek dan helemaal van de dam was. Eergisteren bracht ik een bezoekje aan de bibliotheek en vond jouw boek. Geboeid begon ik erin te lezen... Ik heb me gisteren een wandeling aan zee cadeau gedaan. Neen, niet om me te belonen. Wel omdat ik het nu als een feest beschouw. Het uitwaaien had iets symbolisch voor me (wind was er alvast genoeg).
(Katrien)

Hallo,
Ik heb vanmiddag in één adem uw boek 'De opluchting' gelezen. En ondanks dat ik van te voren vrij sceptisch was, heb ik toch het idee dat uw ideeën mij een heel eind op weg kunnen helpen. Afgelopen vrijdag ben ik na tien jaar roken voor het eerst gestopt. De grootste aanleiding was het feit dat de paar overgebleven 'rokende collega's aan het begin van dit jaar ook waren gestopt. Nu werd ik wel heel erg duidelijk met mijn neus in de triestheid van het roken gedrukt. Daar stond ik dan alleen buiten omdat ik zo nodig mijn nicotineshotje moest hebben terwijl iedereen gezellig binnen zat. Tot gisteravond was ik erg trots op mezelf, maar ineens kon ik aan niets anders meer denken dan een sigaret. Ik verpeste mijn gehele avond en zag daarbij ook enorm op tegen vandaag omdat ik een vrij dag heb. Voor het eerst alleen thuis en hierdoor kreeg ik al direct het gevoel dat ik misschien heel stiekem wel een sigaretje kon roken. Dit heb ik vanmorgen dan ook gedaan, waardoor ik natuurlijk direct een schuldgevoel kreeg.

Vervolgens ben ik via zoeken internet gaan zoeken naar eventuele steunende berichten. Daarbij belandde ik bij een verslag van uw boek. Dit sprak mij zo aan dat ik gelijk naar de boekwinkel ben gestapt om het te kopen. Al in het begin werd duidelijk dat er tijdens het lezen best een sigaret gerookt mocht worden. Deze kans liet ik natuurlijk niet zomaar aan mij voorbij gaan! Maar al na een paar hoofdstukken kwam ik tot de conclusie dat ik alleen maar bezig was mezelf voor de gek te houden. Helemaal toen ik bij het hoofdstuk belandde waarin de 'moeilijke momenten' beschreven werden. Op een of andere manier kreeg ik toen ineens een soort bevrijd gevoel en daarnaast ook een bevestiging. Ik was de afgelopen dagen zo boos op mezelf als ik aan roken dacht dat ik uiteindelijk met niets anders meer bezig kon zijn. Nu besef ik dat het logisch is dat je daar veel aan denkt, maar dat de manier van daarmee omgaan alles bepaald. En het kunnen trekken van die conclusie zorgde voor een ommekeer.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik met veel dankbaarheid uw boek heb gelezen, en dat ik het zeker zal verspreiden bij mijn 'strijdende' niet-meer-rokende-collega's.
(Mirjam de Ruyter.)

Terug naar boekenpagina